top of page

Mijn verhaal naar mijn hart...

Hallo lieve mensen, 

 

Ik ben Ellen. Inmiddels 52 jaar jong en ben de afgelopen jaren een stuk wijzer geworden, met betrekking tot de wereld en mezelf.

Dit is uiteraard niet zonder slag of stoot gegaan.... Ieder mens krijgt het nodige te verwerken in zijn leven. Ik kan nu zeggen dat 't wijze lessen waren...

Mijn leven bestond tot voor een tijd terug uit het zorgen voor m'n gezin en de zaak die mijn ex en ik hadden. Onderhand is de zaak failliet, zijn we gescheiden en zijn mijn kinderen de deur uit.

 

Mijn zoektocht naar mezelf begon tussen mijn 35e en 40e jaar. Er klopte iets niet in mijn leven. Ik kreeg heel sterk het gevoel dat ik hier met een bepaald doel was.... en voelde zoveel liefde in mezelf dat ik me afvroeg wat ik hier mee aanmoest! Van de zaak en mijn kantoorbaan toen werd ik sowieso niet gelukkig. Het vrat energie die ten koste van mijn geluk ging. Ik ben het gaan zoeken in de spiritualiteit. Deed Tarot, Reiki, numerologie... Allemaal geweldig interessant! Maar wat kon ik daar nu mee doen? Bovendien stond m'n eigen angst altijd op de loer : kan ik dat wel? Ben ik daar niet veel te "dom" voor? Ik wist dat mijn leven zo niet door kon gaan... zonder geluk of voldoening. Ik heb met deze gedachte een hele grote knoop doorgehakt (met grote gevolgen) en ben mijn eigen geluk gaan zoeken. 

 

Zo'n 5 jaar geleden leerde ik Pim kennen... M'n Soulmate. Samen zijn we een nieuw avontuur aangegaan. Een vreemd avontuur omdat we eerst nog beiden de schuldsanering door moesten. In die tijd leer je jezelf kennen en ga je weer inzien wat echt belangrijk is in 't leven: Liefde, je gezondheid en verder een dak boven je hoofd en een hapje eten. Veel meer is t niet. En alles lijkt zo vanzelfsprekend als je het allemaal hebt...

 

Pim was net als ik op zoek naar Zijn geluk... Zijn levenspad. Ook bij hem was de knop finaal omgezet. Samen bespraken we vaak alle facetten van 't leven : Wat is echt belangrijk? Wat geeft voldoening? Hoe voelt 't om dankbaar te zijn? Wat geeft je een gelukkig gevoel? Wat zijn je dromen? 

 

De afgelopen jaren hebben we samen gezocht en we hebben ontzettend veel gedaan en besproken. Onze liefde was al vreemd begonnen, maar is uiteindelijk een Vrije Liefde geworden. Een openbaring!! Weg met die gevoelens van jaloezie en afgunst. Als je veel over jezelf en anderen wilt leren... nou, dan is die wereld van de vrije liefde en polyamorie een oplossing! Volgens mij wordt er door niemand zo ruimdenkend gedacht en gepraat als door mensen uit deze wereld. Mensen geven zich letterlijk en figuurlijk bloot.....de schaamte voorbij. Hoeveel respect hieruit ontstaat voor anderen.... Wie zijn wij ook om te bepalen wat je partner wel of niet mag? Ieders vrije wil! Het mooiste is nog, omdat je zo vrij bent groei je nog meer naar elkaar toe! Er wordt vaak negatief over gepraat, wat erg jammer en niet nodig is. Uiteraard zit er tussen de verschillende soorten mensen die in deze vorm van liefde leven grote verschillen: Ieder moet zijn eigen pad daar in vinden. Na een tijd is je intuïtie zo getrained dat je aan een gezichtsuitdrukking al kan zien hoe iemand in elkaar zit. Zolang je 't kaf van 't koren scheidt kunnen er geweldige mensen op je pad komen.... Ik ben er dankbaar voor! 

 

Uiteraard zijn we in die jaren ook bezig met de toekomst geweest. Wat gaan we doen... waar... wanneer... hoe... Best lastig als je in de schuldsanering zit en eigenlijk geen rechten hebt. We waren wel altijd bezig met "de maatschappij" en hoe het anders moet... biologisch eten... Van niets IETS maken. Mooie ideeën, maar ondertussen zat ik nog steeds op kantoor mijn energie te verdoen. 

 

Vorig jaar (2017) april kwam er voor mij een omslag. Ik ontdekte een knobbeltje in mijn linkerborst. In eerst instantie bleef ik er rustig onder. Ik had al eens eerder een knobbeltje gehad, dat een opgezette melkklier bleek te zijn. Toch voor de zekerheid maar even laten checken... Ook al omdat bij mijn zusje kanker in haar borst was geconstateerd. 

 

Even tussendoor : We hadden het in die jaren daarvoor vaak over de farmaceutische industrie gehad. En daarbij ook over vergiftigd eten, fluoride, chemtrails, E-nummers, suiker, bio-industrie.... Ga zo maar door. Ook mammografie stond (staat) op onze zwarte lijst. Zo'n onderzoek maakt meer kapot dan lief is en bovendien zijn er betere, minder risicovolle methoden tegenwoordig. 

 

Maar goed.... In eerste instantie toch maar naar de huisarts. En hij gaf inderdaad aan dat er iets zat dat er niet zou moeten zitten. Ik werd dan ook direct doorverwezen naar t ziekenhuis voor verder onderzoek. Ik zou dezelfde week nog terecht kunnen voor een mammografie. "Euhhh.... dokter... Dat wil ik niet. Ik ga voor een echo". Mijn arts keek me raar aan en zei dat t niet gebruikelijk was maar wel kon. Met alle grappen kon ik 7 WEKEN later terecht voor een echo van mijn borst...... 

De arts die me in het ziekenhuis ontving stelde zich niet eens voor en ik voelde me als iets van "handelswaar" door zijn gedrag. Het kwam er op neer dat het er in ieder geval slecht uitzag en ik moest maar een afspraak maken om de volgende dag al voor verder onderzoek een punctie en een mammo te krijgen. Huh???? Morgen???? 

 

Ik zat ineens in een nachtmerrie. Ik weet niet eens meer hoe ik thuis ben gekomen, maar thuis zag Pim direct dat 't mis was.... Hij was kwaad!!! Omdat ie niet mee was geweest... En hij herinnerde me aan al onze gesprekken die we de afgelopen jaren hadden gehad... Ik heb de afspraak die ik al gemaakt had in 't ziekenhuis afgezegd. Eerst 7 weken laten wachten en dan ineens de mallemolen in? Nee... Ik, of beter WIJ zijn het anders gaan doen. Zijn met mensen gaan praten over Cbd olie, Biologika (die leer vertelt over het zelfherstellend lichaam) en we zijn op zoek gegaan naar een holistisch arts. Die laatste was/is trouwens geen optie als je in de schuldsanering zit. Je bent wel verplicht je zorgverzekering te betalen, maar je eigen weg zoeken in genezen mag en kan niet volgens dit systeem. 

 

We zijn nu een jaar verder....ik heb cbd olie gebruikt, biologisch gegeten met zo min mogelijk vlees, alle suiker uit m'n eetpatroon en heb vertrouwen in mijn lichaam, dat ze zelf die rotzooi op kan ruimen. Het is bijna weg.....pfffff. 

Mijn vaste baan heb ik niet meer en daar ben ik zo blij om! Als "afscheidscadeau" kreeg ik van m'n oude baas een opleiding aangeboden. Het is een massage opleiding geworden! Ik kan hierin mijn liefde voor mensen kwijt. Hoe mooi is 't om iemand compleet voldaan te zien na een massage.... Mezelf inclusief! Ook Reiki kan ik hierin gebruiken.

 

Hoewel alles nog niet op zijn plek is gevallen zien we nu wel welke kant we op willen. Welzijn voor mensen staat hier centraal in.... op 't gebied van voeding, mentaal en energetisch. We zullen zien wat de aankomende jaren ons gaan brengen, maar alles zal in 't teken van het volgen van ons hart staan......❤️

 

Dikke knuffel

Ellen

bottom of page